چایی هایت را تلخ نخور!

یکبار صدایم کن،

تمام قندهای دلم را برایت آب میکنم... 

بی ” تــو “ کنار این خاطره ها نشستن دل می خواهد…

که من ندارم….باور کن !

پروانــــــــــــــــــه ی مـــــن...

آن کس که شکســــــــت بــــــــال پـــرواز تــــــــــو را...

می دانست که خاطرات پـــــــــرواز تـــــو را خواهد کشـــــت...

ولـــــی خبـــــر نداشــت که تـــــــو مهربــان خـــــدایی داری...

که خودش بــــــــال و پـــــــــــرت خواهد شـــــــــــــد...

دلم آغوشی می خواهد.......

نه زن.......

نه مرد.....

خدایا زمین نمی آیی........؟

میگن هر وقت آب می نوشی بگو یا حسین (ع)،

این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو:

یـا ابـا الفضـل . . .

زندگی جیره‌ی مختصری‌ست

مثل یک فنجان چای

و کنارش عشق است

مثل یک حبّه‌ی قند

زندگی را با عشق

نوش جان باید کرد . . .

زندگی کن ،

آنگونه که وقتی از جهان رفتی ،

زمین بگرید و آسمان بخندد...

آغاز

بی گاهان

به غربت

به زمانی که خود در نرسیده بود_

چنین زاده شدم در بیشه ی جانوران وسنگ...

وقلبم

درخلا

تبیدن آغاز کرد.

خدا را گم کردی ؟

کودکی هایت را صدا بزن!

با شوق

با دست های باز

شروع به دویدن کن ...

به سمت وسعت آغوشش ...

در این زمانه